De ontwikkeling van het zenuwstelsel bij kinderen moet rustig en natuurlijk verlopen. Bij veel stress komen er neurotransmitters als cortisol vrij die stress voeden. Als je ‘aan’ staat door de activiteit van die neurotransmitters, dan ben je slecht in staat om te leren. Je staat simpelweg niet in de juiste modus en dit verstoort de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel.
Wat zijn actieve reflexen?
Sommige kinderen merken alles op, deze kinderen staan de hele dag ‘aan’. Denk aan een mobieltje dat steeds afgaat, een grasmaaier rond het huis, filmpjes op de iPad die veel geluid maken. Dit zorgt voor stress. Acute stress is functioneel (zoals in een verkeersituatie als je bent geschrokken, even pieken en dan weer rustig) maar chronische stress (wanneer je niet stopt met ‘pieken’) belemmert de ontwikkeling en het leren.
Hoe ontstaan actieve reflexen?
Reflexen horen bij een baby. In de fase naar dreumes, peuter en kleuter worden bewegingen geïntegreerd en geautomatiseerd. Maar als dit niet gebeurt door stress in de babytijd denk aan heupdysplasie, een voorkeurshouding, afplatting, veel ziek zijn of een heftige bevalling kan deze stress van invloed zijn op de ontwikkeling.
Hoe herken ik actieve reflexen?
Actieve reflexen worden vaak opgemerkt op de basisschool. Dan lukt het niet meer om te compenseren. Klinkt dit herkenbaar?
Je brengt je kind naar school. Hij/zij heeft een dictee en hier goed voor geoefend. Hoest er tijdens het dictee iemand achter in de klas. Dan is jouw kind even afgeleid. De juf gaat verder, jouw kind is de draad kwijt en heeft weer een onvoldoende. Een teleurstelling van juf, ouders en het kind zelf.
Of het volgende?
Anderen uit de omgeving geven vaak aan dat jouw kind druk is, onhandig, niet stil kan zitten en/of niet luistert. Want het valt niemand op dat het kind reageert op hard hoesten, alleen maar dat het kind snel overschakelt. Door de actieve reflexen kan een kind niet goed stilzitten, wiebelt de hele tijd wat vaak wordt uitgelegd als ‘een druk kind’.
Neurotransmitters, verhogen je hartslag, ademhaling, alertheid, je bloeddruk, suikerspiegel en maken je heel actief in het bewegen van de ledematen (benen en armen). Langdurige stress activeert emoties, denk aan terugtrekken of juist druk zijn en het ontwikkelen van tics. Ook kunnen kinderen heel bozig zijn, opzien tegen school of de komst van een vriendje. Deze kinderen hebben altijd het gevoel dat het aan henzelf ligt.
Hoe weet ik of mijn kind actieve reflexen heeft?
- Raakt anderen veelal te hard aan (lomp, onbezonnen)
- Kan niet tegen strakke kleding
- Reageert op kaartjes in kleding
- Zeurt met eten (de structuur/te hard/te zacht)
- Grove motoriek als fietsen en rennen is lastig
- Gevoelig voor harde geluiden
- Gedachten altijd ‘aan’
- Oogt heel dromerig
- Stopt veel in mond (jas, vingers, enz.)
- Stotteren is ook een veelvoorkomende klacht
- Slordig eten en drinken
- Een gespannen gezicht
- Verminderde coördinatie van de handen
- Niet netjes schrijven
Herken jij bovenstaande punten? Dan kan het heel goed zijn dat jouw kind actieve reflexen heeft. Een veelgehoorde zin is “Er zit wel heel veel in maar het komt er nog niet uit”.
Kan een osteopaat helpen?
Ja, bij kinderen van alle leeftijden kan dit nog. We starten met een intake met jou en je kind. We kijken naar de bewegingen van de rug, nek, heupen. Spanning van de spieren, de ademhaling en hoe het gesteld is met het afweersysteem, voeding en de gezondheid. We kijken naar of het kind lekker in zijn of haar vel zit of niet.
We werken we veel samen met kinderfysiotherapeuten, logopedisten, psychomotorische therapeuten, diëtisten, voedingstherapeuten en reflextherapeuten.
Door de behandelingen heffen we de continue alertheid op en verlichten daardoor stress. Hierdoor is het centrale zenuwstelsel weer in staat om te leren en vooral bij te leren. Dit bijleren is nog in te halen het is nooit te laat.
